Reisverslagen

Kefalonia - Griekenland

Kefalonia
Kefalonia is een Grieks eiland tussen Corfu en de Peloponnesos, een van de grotere ionische eilanden. De kust is grillig en rotsachtig, maar biedt voor de zonaanbidder overal zandstranden van klein beschut tot uitgestrekt. Voor de meer avontuurlijk ingestelde reiziger is het een leuk bloemenrijk ‘zwerfeiland’ dat zich met een huurauto uitstekend laat ontdekken.

Hotel Astra

Een leuk fris ogend hotel, amper 5 minuten rijden vanaf het vliegveld in het buitengebied van het dorpje Svoronata.
Het hoofdgebouw bestaat uit één bouwlaag, met lobby, restaurant, bar en zwembad. Het ziet er allemaal keurig en speels uit. De hotelkamers zijn ondergebracht in verschillende bijgebouwen, 3 verdiepingen hoog met elk zes appartementen. Wij bezetten een ruime kamer en flink terras met gedeeltelijk uitzicht op zee waar 's avonds de zon roodgloeiend in zakt.
Tijdens een verkennend wandeltochtje na aankomst spotten we meteen wat eetgelegenheden aan de weg langs de kust, leuke tavernes die je meteen in de Griekse sfeer brengen.

Lassi

Een vijftal kilometer van het hotel af, op de weg naar de hoofdstad Argostoli, ligt Lassi, een lint van winkeltjes, hotels, restaurants en barretjes. Volop aanbod van eten, drinken en slaapgelegenheid.

Poros

De wegen zijn ook goed; in ieder geval niet zo slecht dat we ons zorgen moeten maken voor de bandjes van onze huurauto.
Met gematigde snelheid slingeren we over de smalle bochtige wegen en stoppen bij kerkjes, zoals bij Svoronata, of bij mooie verre uitzichten met schitterende bloemenpracht dichtbij. Poros ligt aan het eind van kronkelende smalle weggetjes met uitzichten. Het is een kustplaatsje dat gesplitst wordt door een bruggetje over een brede droge rivierbedding. Daar eindigt de weg vanuit het binnenland nadat die zich tussen twee steile bergranden heeft gewrongen. Het is er rustig en lieflijk. We wandelen langs de rivierbedding naar de zee, slaan linksaf en komen vervolgens aan een boulevard langs de zee. In de verte legt de ferry aan. Op het kiezelige strand en vanaf een steiger duiken een stel jongens de zee in. Verderop zijn winkeltjes, barretjes. Restaurants zijn er in overvloed en op het eind van de boulevard, iets hoger op de kade, ligt een schilderachtig hotel. Op het terras genieten de gasten van de zee en van de activiteiten van een klein jacht dat aanmeert. De ferry heeft zijn plaats inmiddels gevonden en de eerste auto’s rijden de kade op. Het is hier leuk; er is veel te zien en toch straalt alles ook rust en kalmte uit. De routine van een dag aan de kade van een Grieks haventje. Het is duidelijk nog geen hoogseizoen; het is er rustig en loom.
We rijden verder over kronkelige wegen, ondertussen genietend van de uitzichten, de bloemenpracht die we onderweg tegenkomen en het onveranderlijk heerlijke weer.

Skala

Skala is een dorpje dat z'n toeristische aspiraties heeft uitbesteed aan het lint van restaurants, winkeltjes en strandtenten aan de kuststrook. Halverwege tussen Poros en Skala begint de bebouwing om verderop over te gaan op een lint van kleurrijke strandtenten. Het is hier lekker koel door een fris windje en de schaduw van hoge dennenbomen.

Katelios

We rijden door naar Katelios. De restaurantjes hier, ook aan het strand, stralen meer authenticiteit uit dan die in Skala en Poros. Verse vis, in een fraaie vitrines uitgestald, wachten op hongerige gasten. De terugweg is mooi; het licht is zacht en warm en geeft nog meer schoonheid aan de uitzichten. In de verte zien we het eiland Zakynthos liggen.

Argostoli

De hoofdstad van Kefalonia is Argostoli en via kronkelende wegen komen we al snel aan de kades van de stad. Hier liggen de vissersschuitjes waar de bemanning de ‘s nachts gevangen vis vanuit de netten in plastic bakken gooit. Netjes naar maat en soort. Kluitjes mensen verdringen zich achter en tussen de bootjes op de kade. Al snel zien we de joekels van schildpadden rondzwemmen bij de vissersbootjes. Ze scoren hier een snel verdiend ontbijt terwijl ze bij tijd en wijle concurrenten van zich afbijten en -slaan met de met een hoornige klauw uitgeruste leerachtige peddels. De vissers gooien klein spul en bijvangst in het water. De schildpadden verjagen de vissen die zich daar als bendes opduiken en slokken de vis naar binnen. Restauranteigenaars voeren de schildpadden en zorgen daarmee voor extra klandizie op hun schaars bezette terrasjes. De beesten voeden zich hier in de baai van Argostoli, maar gaan verderop, oostelijk, paren en leggen daar ook hun eieren.

Er ligt een lange voetgangersbrug, de Drapanosbrug, en vanaf die brug zie je van een afstand de rode daken van de stadshuizen tegen de heuvels oplopen. Door Argostoli zelf loopt een lange winkelstraat naar het grote plein Platia Vallianou dat weinig sfeer uitstraalt. In het buitengebied ligt een nonnenklooster, Agios Gerasimos. Een reusachtige kerk met woongebouwen en een kapel,waar een orthodoxe priester ontspannen zit te keuvelen met een mevrouw onder een reusachtige boom, beiden in het zwart gekleed. Een klokketorenachtig gebouw steekt mooi af tegen de in vlagen nevel gehulde heuvelrug daarachter. Verderop is een wijnmakerij waar we een korte rondleiding krijgen en wijn proeven. Op de terugweg passeren we via een haarspeldweg het kasteel Il Borgho met zijn ruïnes  die spectaculaire vergezichten bieden naar de baai van Argostoli en de andere kant van het eiland.

Assos

Deze plaatsje, schitterend gelegen aan een baai in de oksels van een heuvel, kondigt zich van ver aan met uitzicht op de ruïne van een gigantisch kasteel en voormalige gevangenis dat op een schiereiland ligt. Vanaf grote hoogte zien we het liggen. Assos ligt ingeklemd in de engte die het schiereiland verbindt met het 'vasteland' van het eiland. We vinden snel een parkeerplaats aan de voet van de weg die naar het hooggelegen kasteel ligt. De wandeling is ruim 2 km enkele reis en loopt zigzaggend op naar de muren van het kasteel. Na een half uur – we stoppen geregeld om van de fraaie omgeving te genieten – bereiken we het poortgebouw van het kasteel. Onderweg worden we getrakteerd op schitterende uitzichten op het haventje van Assos en de grillige kust. Het poortgebouw is meteen alles wat we zien van het kasteel dat verder onbereikbaar blijkt. We lopen het poortgebouw op en hebben meteen weer schitterende vergezichten. In Assos zelf is het één grote bloemenpracht, met volop aanbod van terrasjes. We vervolgen onze reis door schitterend landschap, overal staan de bloemen in bloei.

Fiscardo

Fiscardo is een authentiek vissersplaatsje, gespaard van de aardbevingen. In werkelijkheid ligt de authenticiteit verborgen achter luifels en reclameboodschappen, maar het blijft een leuk plaatsje. Het haventje nodigt uit tot het maken van foto's. De kade loopt tot ver voorbij de Romeinse graven. Je kunt ook wandelen naar de oude Venetiaanse vuurtoren en een meer recenter exemplaar verderop.. In het sparrenwoud, op een heuvel, staan de ruïnes van een oude romaanse basiliek. We maken de wandeltocht die langs de kust door het dennenbos leidt; onderweg zien we een herder met z'n hond een kudde geiten hoeden. Mooi gezicht; de herder verontschuldigt zich omdat de geiten dwars door paden en bos hun weg zoeken. Hij is aan t werk en wij zijn toeristen...

Het mooiste strand van het eiland is Myrthos, het is schitterend!

Sami

We bezoeken Sami en een grot die daar in de buurt ligt. Het weer is uitstekend. De wind is gaan liggen en het is heerlijk rustig zomers weer. We zoeken zelf de weg op richting Sami. Marie Claire van onze Garmin GPS laat zich te gemakkelijk van de wijs brengen in de brij van plattelandsweggetjes rondom hotel Astra. We proberen de route langs hoofdstad Argostoli te vermijden. Dat lukt. We steken het gebergte over waar de hoogste top, Argos, die in een nationaal park is gelegen, 1680 meter boven de zeespiegel uitsteekt. Daarmee is hij de derde hoogste berg van heel Griekenland. Als we onderweg de afslag naar het NP zien, twijfelen we even. Wat afstand betreft is het allemaal goed te overzien hier, maar de bochtige wegen maken dat je lang over die afstanden doet. Toch draaien we de slingerweg naar de top van Kefalonia in. De bochtige weg leidt langs een telescoopbasis en eindigt bij een radio- en tv station waar een verzameling van antennes en constructies binnen stalen hekken staat. Er staan 1615 hoogtemeters op onze gps. De temperatuur is inmiddels gedaald, van 24 graden onderaan de berg tot 15 graden. In de zon is het echter aangenaam. We zien vanaf grote hoogte ver onder ons de landingsbaan van het vliegveld liggen, vlakbij hotel Astra dus. Flarden wolken schuiven onder ons door terwijl we genieten van het uitzicht. We dalen weer af en slaan rechts af naar Sami. Er is nauwelijks verkeer op de wegen, maar als we de parkeerplaats van de grot (de grot van Melissani bij Karavomilos) inrijden is de parkeerplaats toch behoorlijk vol. We betalen 7 euro pp voor een klein vaartochtje op een oorspronkelijk ondergronds meer. Het plafond is lang geleden ingestort en het water, dat helderblauw kleurt als het licht er op valt, ligt nu dus onder een groot gat. Daar waar het plafond nog in stand is, is het ongeveer 3 meter dik. Interessant fenomeen. Dit is overigens het water dat 14 dagen geleden is vertrokken bij het waterrad in de buurt van Argostoli, waar we tijdens een wandeling eerder waren.

We rijden terug naar Sami en kijken rond in het haventje, waar het heerlijk rustig is. Het uitzicht over het water en de daarachter liggende de heuvels is schitterend. Hier in Sami is een film opgenomen met Nicolas Cage en Penelope Cruz. Cage speelt een mandoline spelende Italiaanse officier in WOII en hij zal ongetwijfeld een liefdesaffaire hebben gehad met Penelope. We hebben de film niet gezien, maar hij moet de moeite waard zijn als we een toerist uit Wales mogen geloven die ons aanspreekt terwijl we de fotoboeken bekijken die een dienster op het terras waar we zitten ons toeschuift. We spenderen de rest van de middag in Sami waar we een hele tijd bij het restaurant Karavomilos Taverna, een stukje uit het stadje, zitten. Het is er aanvankelijk druk, maar later heerlijk rustig. We lezen en genieten van het mooie uitzicht. Een waterrad draait ook hier z'n rondjes.

Rond half zes rijden we terug naar Sami waar we bij een restaurant aan de haven Griekse salade, kabeljauw en zwaardvis eten. De bediening lijkt op een stel Russen. Het eten is Grieks. En lekker!

We maken de avond vol in het hotel.

Vraag geheel vrijblijvend een offerte aan.

Zie wat jouw voordeel is!